रू-ब-रू

ए साला 
अभी अभी हुआ यकीं की आग है मुझ में कहीं.. 
हुई सुबह मैं जल गया; 
सूरज को मैं निगल गया;
रू-ब-रू रोशनी... 

Dude ...
I just realized that I have a fire inside me somewhere
It’s a new morning and I am aflame
I overpowered the sun
I'm face to face with light


जो गुमशुदा सा ख्व़ाब था.. वो मिल गया वो खिल गया..
वो लोहा था, पिघल गया; खिंचा खिंचा मचल गया..
सितार मैं बदल गया..  
रू-ब-रू रोशनी..

I have found my lost dream and it had started to blossom
It was a block of iron before but now it has melted, stretched
And has transformed into the melodious strings of the sitar
I'm face to face with light


धुआं छटा खुला गगन मेरा; 
नयी डगर नया सफ़र मेरा; 
जो बन सके तू हमसफ़र मेरा, 
नज़र मिला ज़रा!

The fog clears and I can now see my open blue skies
I can see new paths and journeys ahead of me
If you could be my traveling companion
Look into my eyes… 


आंधियो से झगड़ रही है लौ मेरी, 
अब मशालो सी बढ़ रही है लौ मेरी; 
नाम-ओ-निशाँ रहे ना रहे, 
ये कारवाँ रहे ना रहे; 
उजाले मैं पी गया, 
रोशन हुआ, जी गया;
क्यों सहते रहे.. 
रू-ब-रू रोशनी... 


My ardent desires fight with hurricanes
My ardent desires burn bright like torches
I don't care if I disappear without a trace
I care not if these caravans no longer exist
I soak in the sunlight
I am radiant and alive
Why keep suffering?
I'm face to face with light.

-प्रसून जोशी 

अब तू जाग

अरे छोड़ दे बीते कल की बोरी

काट दे रस्सी सूतली डोरी

तुझसे पूछेगी यह मट्टी

करके साँस साँस को भठ्ठी

अब तू जाग

उतार के फेंक दे सब जंजाल

बीते कल का हर कंकाल

तेरे तलवे है तेरी नाल

तुझे तो करना है हर हाल

अब तू जाग

तेरा तो बिस्तर है मैदान

ओढना धरती तेरी शान

तेरे सिरहाने है चट्टान

पहन ले पूरा आसमान

फूंक दे खुद को ज्वाला ज्वाला

बिन खुद जले ना होय उजाला

-प्रसून जोशी 

અલ્લા બેલી

સાત સમંદર તરવા ચાલી, જ્યારે કોઇ નાવ અકેલી,
ઝંઝા બોલી ‘ખમ્મા ખમ્મા’!  હિંમત બોલી ‘અલ્લા બેલી’!

નાવ ઊતારુ હો કે માલમ, સૌને માથે ભમતું જોખમ,
કાંઠા પણ દ્રોહી થઇ બેઠા, મઝધારે પણ માઝા મેલી.

એવાં છે પણ પ્રેમી અધુરા, વાતોમાં જે સુરાપુરા,
શિર દેવામાં આનાકાની, દિલ દેવાની તાલાવેલી.

કોનો સાથ જીવનમાં સારો ‘શૂન્ય’ તમે પોતે જ વિચારો,
મહેનત પાછળ બે બે બાહુ, કિસ્મત પાછળ માત્ર હથેલી!

આપખુદીનું શાસન ડોલ્યું, પાખંડીનું આસન ડોલ્યું,
“હાશ” કહી ઈશ્વર હરખાયો, ‘શૂન્યે’ જ્યાં લીલા સંકેલી.

-શૂન્ય પાલનપુરી

To the Failed

Be it in exam or anything...there will be one more tomorrow.. (in fact many more tomorrows!)







एक अँधेरा लाख सितारे ,
एक निराशा लाख सहारे |
सबसे बड़ी सौगात है जीवन ,
नादान है जो जीवन से हारे |


दुनिया की यह बगिया ऐसी
जितने कांटे फूल भी उतने,
दामन मे ख़ुद आ जायेंगे
जिनकी तरफ़ तू हाथ पसारे |


बीते हुए कल की खातिर तू
आने वाला कल मत खोना,
जाने कौन कहाँ से आकर
राहें तेरी फ़िर से संवारे |


दुःख से अगर पहचान न हो तो,
कैसा सुख और कैसी खुशियाँ,
तूफानों से लड़कर ही तो
लगते हैं साहिल कितने प्यारे |


एक अँधेरा लाख सितारे,
एक निराशा लाख सहारे,
सबसे बड़ी सौगात है जीवन ,
नादान है जो जीवन से हारे ||


- इन्दीवर

તારા ભણી મને મુક્ત રાખજે

તું જેને તારી ધજા આપે છે.

તેને  વહન કરવાની શક્તિ પણ આપે છે.

તારી સેવાની અતિ કઠિનતા 

સહેવાની  ભક્તિ પણ આપે છે.

તેથી જ તો હું પ્રાણ ભરીને માગું છું

દુઃખની સાથે દુઃખનું નિવારણ કરવાની શક્તિ.

તેં આપેલું વેદનાનું દાન ઉવેખીને

હું કાંઇ મુક્તિ માગતો નથી.

દુખની સાથે તું ભક્તિ આપે,

તો દુઃખ તો મારા માથાનો મણી બની જાય.

જો તું તને ભૂલવા ન દે,

અને મારા અંતરને

જાળજંજાળમાં ફસાવા ન દે,

તો પછી તારે આપવાં હોય

એટલાં કામ આપજે.

તારી ઇચ્છા હોય એટલા

દોરડાથી મને બાંધજે

પણ તારા ભણી મને મુક્ત રાખજે,

તારી ચરણરજથી પવિત્ર કરીને,

ભલે મને ધૂળમાં રાખજે,

ભૂલવીને મને સંસારને તળિયે રાખજે

પણ તને ભૂલવા ના દઇશ.

જે માર્ગે તે મને ભમવાનું સોંપ્યું છે,

તે માર્ગે હું ભમીશ.

પણ છેવટ તો હું તારે જ ચરણે જાઉં

મારી બધી મહેનત મને,

મારો થાક ઉતારી નાખનાર પાસે,

તારી પાસે લઇ જાય.

માર્ગ દુર્ગમ છે, સંસાર ગહન છે,

કેટલા ત્યાગ, શોક, વિરહ, સંતાપ તેમાં રહેલા છે!

જીવનમાં મૃત્યુને વહન કરીને

હું મૃત્યુમાં જીવન પામું.

સંધ્યા  વેળાએ સહુને

આશ્રય આપતાં તારાં ચરણે

મને માળો પ્રાપ્ત થાય,

એવું કરજે.

- રવીન્દ્રનાથ ઠાકુર  
Thanks: Aha! Zindagi magazine